virginiedomsdorf.reismee.nl

Weer iets nieuws!

Hoi allemaal!

Dit keer geen verhaal uit Australië maar uit Uganda.
Na een aantal verjaardag/ afscheidsfeestjes was de ochtend van 5 april aangebroken. Met z’n alle zijn we naar Schiphol gegaan en hebben we nog voor de laatste keer samen ontbeten. Nadat ik had ingecheckt was het al snel tijd om ook door de douane te gaan. Ik heb met een glimlach afscheid genomen, alhoewel ik diep in mijn hart wel wist hoe moeilijk en zwaar ik het zou gaan krijgen. Het is tenslotte de eerste keer dat ik alleen (zonder Tiffany) naar een nieuw land ging. Gelukkig had ik de eerste week wel gezelschap van mijn stagebegeleidster Myrna. Na een redelijk lange vlucht van zo’n 10 uur, kwamen we in de avond aan op Entebbe airport. Eenmaal in het hotel aangekomen was het al twaalf uur ’s nachts geweest en vierde ik met mezelf een ieniemienie verjaardagsfeestje. Nog even gefacetimed met mama en toen was het tijd om te slapen, de wekker zou tenslotte 4,5 uur later alweer gaan. De volgende ochtend werd ik behoorlijk moe, maar ook wel een beetje vrolijk wakker, ik had namelijk cadeautjes mee gekregen die ik mocht gaan uitpakken? Na een aantal lieve kaartjes, mooie armbandjes en een prachtige jurk te hebben gekregen, begon mijn dag best goed. We moesten opschieten met het ontbijt, want we werden om 8 uur al verwacht bij TASO om de voorbereidingen voor de eerste workshop voor te bereiden. Het was spannend in het begin, maar hoe verder de dag vorderde, des te beter het ging. Alle lieve verjaardag berichtjes hielpen daar natuurlijk ook bij! De workshop was bijna voorbij toen er een hele grote verjaardagstaart midden in de ruimte stond. Ze gingen allemaal voor mij zingen, ik was echt jarig, genieten. ’s Avonds zijn Myrna en ik lekker gaan eten en heb ik nog even met het thuisfront gebeld. Daarna geprobeerd om een beetje op tijd te gaan slapen, want ook op vrijdag ging de wekker weer om 6 uur. De andere workshop dagen verliepen goed waardoor de tijd voorbij is gevlogen. Ik heb gezellig met de participanten zitten praten en contacten kunnen leggen voor mijn onderzoek.
Op zaterdag hadden we een auto met chauffeur geregeld die ons de hoogtepunten van Kampala ging laten zien. We zijn begonnen bij de rand van een meer waar bootjes aankomen met producten van de eilanden. Ik heb vooral heel veel zand gezien. Aan de waterkant is een markt met lokale producten, groenten en fruit. Het was er erg druk met mensen die er ‘werkten’ maar naar mijn idee vooral aan het rond hangen waren. Daarna zijn we naar het paleis van Idi Amin geweest. Het is een erg mooi en groot gebouw. Het meest indrukwekkende was de ruimte waar hij massa moorden heeft uitgevoerd (3 op reis kijken, dan begrijp je wat ik bedoel). Vervolgens zijn we naar een mooie kerk geweest en naar de moskee. Bij de moskee zit een toren waar we in zijn gegaan en naar boven zijn gelopen. We hadden een prachtig uitzicht over de stad Kampala. Het werd me meteen duidelijk hoe vol en chaotisch de stad is. Als lunch hebben we lokaal eten gehad (aardappel, rijst, geit, kip, bananen puree en nog wat andere dingen die ik zo niet meer weet). Na de lunch zijn we nog naar het museum van Uganda geweest waardoor ik wel wijzer werd over de geschiedenis van Uganda. Na het museum was het tijd om mijn spullen te pakken in het hotel en naar mijn kamer te gaan. Door de vriend van Annelies (meisje waar ik de kamer van huur en waar ik mee samen woon) werd ik opgehaald met de bodaboda (scooter). Ik had nog nooit op zo’n ding gezeten dus ik was behoorlijk bang. Op een ander boda gingen mijn twee koffers. Dat heeft er vrij hilarisch uitgezien denk ik. 5 min later kwamen we aan bij het huis waar ik de komende twee maanden woon. Een nieuw huis, ingericht met zelfgemaakte meubels van pallets (super cool) en een grote kamer voor mij alleen (mijn bed is ook van pallets gemaakt). Eenmaal uitgepakt heb ik Annelies mee geholpen met het maken van pizza’s. Samen met de buren en vrienden van hun hebben we biertjes gedronken en pizza gegeten. Heel leuk om iedereen zo te leren kennen. Die avond heb ik nog gefacetimed met thuis, want daar was natuurlijk het feest van Tiffany aan de gang. Het was leuk om iedereen te zien, maar toch ook wel een beetje moeilijk. Op zondag waren Myrna en ik uitgenodigd om bij Josephine (contactpersoon in Uganda) te gaan lunchen. Het was een gezellige middag en ook lekker gegeten. Op dinsdagavond vertrok Myrna weer naar Nederland en kwam ik er echt alleen voor te staan. Ik ben die avond bij de buren gaan eten zodat ik meteen weer onder de mensen was. Daar werd ik met open armen ontvangen, wat erg leuk en fijn was. De dagen daarna heb ik aan mijn scriptie gewerkt en ben ik de omgeving gaan verkennen, naar een winkelcentrum, markt en supermarkt geweest en heb ik aan een zwembad gelegen. Op vrijdag had ik een afspraak met Hanipha (andere contactpersoon in Uganda) en hebben we de vragenlijst besproken die ik ga afnemen bij jongeren. Ze was heel erg tevreden dus dat is een goed begin van de studie. Op zaterdag ben ik de stad in gegaan opzoek naar een kledingstuk/ accessoires met Afrikaanse print. Die avond was er namelijk een verjaardagsfeest met dat als thema. Na lang zoeken ben ik uiteindelijk op de craft market uitgekomen en heb ik een haarband gekocht. Ik had natuurlijk achteraf beter stof in Nederland kunnen kopen, want daar komen ze tenslotte voor het grootste gedeelte vandaan..
Het feest was erg leuk, veel nieuwe mensen leren kennen en leuk gedanst. Qua hapje hadden we lekker verse kip, door de mannen overdag geslacht. Eerste paasdag was niet zo spannend voor mij, eerst uitgeslapen en vervolgens de dag doorgebracht aan een zwembad. Paasmaandag hebben Tink en ik een paasontbijt/lunch gemaakt voor iedereen die hier op het compound rondliep. Heerlijk met gevulde eieren, brood, croissantjes, muffins en vers fruit. ’s Middags had ik afgesproken met Suzanne, we hebben gezellig gekletst, gegeten en gedronken. Al met al een geslaagde paasdag dus. Nu Pasen over is en ik een beetje gewend ben, gaat het echte werk beginnen. Ik heb er super veel zin in maar het is ook wel een beetje spannend allemaal. Ik heb best wel moeite gehad om te hier te wennen, het is een heel ander land wat ik niet kende en door de leuke dagen in Nederland (verjaardag en Pasen) heb ik het best wel moeilijk gehad. Gelukkig wen ik steeds beter aan de cultuur en gaat het stapje voor stapje beter met me.
Ik zal nog even in het kort uitleggen wat mijn onderzoek inhoudt: ik loop stage bij het Health[e]Foundation in Amsterdam. Zij hebben een programma ontwikkeld, Health[e]Living, waarmee mensen uit Uganda getraind worden om les te geven en activiteiten te doen met jongeren in Uganda. Het gaat om health behavior (dus veilige seks, soa’s, HIV, voeding, drugs en alcohol). In de workshops krijgen de mensen de informatie en tools waarmee ze aan de slag kunnen met de jongeren. Om na te gaan of deze activiteiten effect hebben, ga ik vragenlijsten afnemen bij de jongeren, jongeren die de activiteiten hebben gehad en jongeren die ze niet hebben gehad. Omdat health behavior erg breed is, richt ik me op veilige seks en Soa’s/HIV. Door de workshops ben ik in contact gekomen met de mensen die de activiteiten geven. Ik ga ze de komende twee maanden opzoeken wanneer ze weer een nieuwe activiteit gaan geven en op die manier mijn data verzamelen. Heel erg interessant vind ik.

Zo dat waren mijn eerste avonturen?

Tot snel xx Vir

Reacties

Reacties

Tante Jeanne

Lieve Virginie,
Weer zo mooi geschreven, en fijn om te horen, dat je nu al beter went. Je komt er wel, ik ben benieuwd naar de resultaten van je onderzoek, als je het klaar hebt.
Ik wens je veel succes!
Lieve groetjes Tante Jeanne

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active