Hallo allemaal!

Omdat ik van verschillende de vraag heb gekregen of ik een reis blog wil gaan bijhouden heb ik maar besloten om dat te gaan doen. Ik ben helaas niet zo goed in schrijven, dus alvast sorry als mijn verhalen nergens op slaan. Ik ga proberen om zo goed en leuk mogelijk te beschrijven wat ik allemaal de komende 9 maanden ga meemaken!

Het begon allemaal op vrijdag 6 november, de dag dat Tiffany en ik in het vliegtuig zijn gestapt om naar de andere kant van de wereld af te reizen en weer een nieuw avontuur te beginnen! Voordat deze dag was aangebroken hebben we eerst van iedereen afscheid moeten nemen. Op woensdag hebben we een leuk afscheidsfeestje gehad en hebben we lieve cadeautjes gekregen zodat we niemand van jullie hoeven te vergeten. Ondanks het afscheid had ik nog niet het gevoel dat ik echt voor 9 maanden weg zou gaan. Dat besef kwam pas op vrijdag toen we afscheid moesten nemen van ons allerliefste zusje en mama en papa. Ik huil nooit maar toch moest ik toen wel een traantje weg pinken. Opeens was er het besef dat 9 maanden best wel lang zijn en ik veel leuke en misschien minder leuke momenten in Nederland zou gaan missen. Het duurde gelukkig maar heel even want ik wist ook meteen dat ik een super gaaf avontuur zou gaan beleven wat ik niet zou willen missen. Onze eerste vlucht was naar Kuala Lumpur en duurde dik 12 uur. Na het eerste uur ging het televisie systeem kapot en moesten we helaas de overige 11 uur zonder tv doorbrengen. In Kuala Lumpur aangekomen hadden we drie uur de tijd om te ontbijten (voor ons meer diner qua tijd gevoel) en daarna door te vliegen naar Melbourne. Gelukkig gingen deze 8 uur wel sneller. Eenmaal in Melbourne aangekomen waren we allebei een beetje bang voor de security omdat dit toch vaak voor problemen schijnt te zorgen. Gelukkig viel dit reuze mee en konden we 1,5 uur later met onze koffers opzoek naar ons hotel. Na onze koffers gedropt te hebben, hadden we de plaatselijke Mac Donalds opgezocht en een heerlijke Australische cheeseburger gegeten. Nadat onze buikjes weer waren gevuld zijn we naar ons bed gegaan omdat we toch wel moe waren van de reis en de volgende dag een spannende en vermoeiende dag zou worden. Helaas hebben we mede door de jetlag en de zenuwen niet zo veel geslapen en besloten we maar om een lekker ontbijtje bij de Mac Donalds te halen. Daarna moesten we er toch echt aan geloven en hebben we onze koffers gepakt en zijn we gaan wachten totdat onze gezinnen ons kwamen ophalen. Als eerste arriveerde de hostdad, met zijn dochter Caitlin, van Tiffany. Volgens mij stonden wij er als idioten bij toen ze binnen kwamen, maar gelukkig was het ongemakkelijke er snel vanaf en waren we gezellig aan het praten. Niet heel veel later kwam mijn hostmom met Sadie en Celia aangereden. Omdat ik ze alleen op Skype had gesproken had ik geen idee dat ze zo klein waren. Karen, mijn hostmom, is een kop kleiner dan ik. De meisjes zijn ook een beetje klein en dun voor hun leeftijd. Ze hadden allebei een prachtige gele jurk met bloemetjes en vogeltjes aan, te schattig voor woorden. Tiff en ik namen afscheid van elkaar en we vertrokken allebei naar ons nieuwe huis. Natuurlijk dacht ik niet na en wilde ik aan de verkeerde kant instappen, oepsie. Thuis aangekomen lieten ze meteen mijn nieuwe kamer zien. Een mooie, ruime kamer en helemaal versierd met vlaggetjes. Er stond ook een strandtas met bodylotion en andere lekkere spullen voor me klaar, erg lief van ze. Daarna heb ik samen met Sadie de cadeautjes verzameld die ik voor hun uit Nederland had meegenomen. Ze vonden het allemaal erg leuk en mooi en waren er heel blij mee. De sleutelhangers van jouw tante Jeanne slepen ze nog steeds overal mee naartoe. Omdat Karen die dag jarig was en het erg mooi weer was zijn we naar st. Kilda gereden om daar op het strand te gaan lunchen. Na de lunch hebben we nog een wandeling over de boulevard gemaakt en mochten de meisjes in de draaimolen in het Luna park. Gelukkig gingen we toen terug naar huis want ik was helemaal kapot. Thuis hebben ze voor me gekookt en ben ik snel mijn bed ingedoken. Karen zou pas een week later beginnen met werken dus de eerste week kon ze me alles laten zien, leren en konden de meisjes aan mij wennen. Ik heb de eerste week geleerd hoe de dagen van de week er voortaan uit gaan zien. Op maandagochtend gaat Celia naar het Play house om met andere kinderen te spelen. In de middag gaat Sadie naar de kindergarten. Op dinsdag en donderdag heb ik de kinderen de hele dag zelf en kan ik leuke dingen met ze doen. Op woensdagmiddag gaat Sadie naar het Play house en heb ik Celia de hele dag. Op vrijdagochtend gaat Celia weer naar het Play house en Sadie de hele dag naar kindergarten. Op vrijdagochtend ben ik dus vrij. Elke middag rond 14.00 uur doet Celia een middagdutje. De eerste week heb ik dus samen met Karen de kinderen naar hun opvang gebracht en gehaald en geleerd hoe dat in zijn werk gaat. Ik heb geleerd wat de kinderen lekker vinden om te eten, ze leuk vinden om te doen, hoe je kinderen in bad doet en hoe je luiers verschoond. Verder heeft ze mij voorgesteld aan haar vriendinnen en hun kinderen, die weer allemaal samen naar de opvang gaan. Ik heb het dorpje Sandringham waar ik woon en andere dorpjes hier omheen een beetje leren kennen. Op vrijdag had ik vrij gekregen omdat er een meet & Greet was in Melbourne voor au pairs. Het leek haar en mijzelf een goed idee om daar heen te gaan om op die manier andere au pairs te leren kennen en onze ervaringen te delen. Ik had het adres opgezocht waar ik heen moest en ging zelf met de trein er heen. Gelukkig had ik internet op mijn telefoon en kon ik de locatie zo vinden. Het was een erg leuke meeting en ik heb leuke (Hollandse) meiden leren kennen. Na de meeting ben ik nog met twee meiden de stad ingegaan om te gaan lunchen, het was erg gezellig. Ik moest weer op tijd terug naar huis omdat een vriendin van karen en haar zoontje Fish and chips kwamen eten (dat doen ze elke vrijdagavond). Op zaterdag had ik besloten om iets met de familie te doen om ze beter te leren kennen. We zijn in de ochtend naar een soort markt geweest dat georganiseerd was door de scouting. Daarna zijn we naar het strand gegaan om een lange strandwandeling te maken. ’s Avonds werd ik al meteen ingezet als oppas voor het zoontje van een vriendin van Karen. Het jongetje sliep al toen ik kwam dus ik hoefde eigenlijk alleen maar tv te kijken. Helaas voor mij heerst er in het dorp een virus en had ik dat meteen te pakken. Ik werd die avond ziek en ben nog 2 dagen ziek geweest. Dit was wel erg jammer want ik had op zondag met tiff afgesproken. Zij ging met haar hostmom en Caitlin naar Melbourne voor twee dagen en hadden gevraagd of ik mee naar de spa ging in het hotel en daarna mee uiteten. Uiteindelijk is het gelukt om te genieten in de spa maar werd ik daarna weer te ziek om te gaan uiteten en hebben ze mij naar huis gebracht. Gelukkig heb ik toch tiff even gezien en haar hostmom leren kennen. Op maandag zou ik mijn eerste werkdag hebben alleen met de meisjes. Helaas was ik ook daar nog te ziek voor en had Chris vrij genomen om de meisjes naar hun opvang te brengen. Dinsdag voelde ik me gelukkig weer een stuk beter. De afgelopen dagen heb ik dus met de meisjes alleen doorgebracht. Ik ben met de meisjes naar het park geweest, waterspelletjes gespeeld, wandelingen gemaakt en natuurlijk een babychino gedronken met een lekker koekje. Ik had er nog nooit van gehoord, maar een babychino is opgeklopt melk met cacaopoeder en een marshmallow. De meisjes zijn hier dol op, echt schattig. Vandaag is het alweer vrijdag en zit de week er weer bijna op. Ik ben tot nu toe blij dat ik aan dit avontuur begonnen ben. De familie Pennie is een super aardig en warm gezin, ik voel me hier echt thuis. Het Engels is nog wel wat moeilijk voor mij, maar het gaat steeds beter!
Zo dit was mijn eerste verhaal, er komen er meer als ik nieuwe dingen heb meegemaakt!

Bye Bye xxx

Ps. Als iemand een kaartje zou willen sturen (wat ik heeel leuk zou vinden) mijn adres is
1 Wood Street
3191 Sandringham
Victoria, Australia